Een nieuwe liefde
Ik heb het helemaal ontdekt. Fietsen. Racefietsen, liever gezegd. Sinds ik op vakantie met Mark een beklimming heb gedaan op een robuuste mountainbike, verlang ik al naar het rijden op de veel slankere en fijnzinniger racefiets. Nu Jasper zo druk is met zijn marathon, geeft dat mij de ruimte volop te rijden op zijn fiets en met zijn spullen.
En wat is het leuk. Mooi. Lekker. Goed. Verfrissend en verrassend. Waarom? Tsja. Als hardloper ken je het principe van twee uur druk zijn wel. Het grote verschil in beleving met fietsen zit 'm in de afstand, de inspanning en de gevolgen. Je rijdt nu eenmaal veel grotere stukken op zo'n fiets, wat letterlijk een enorme vergroting van je sportwereld betekent. Nieuwe wegen, nieuwe dorpen, heuvels, heel midden Nederland is voor mij, waar ik gewend was aan slechts Utrecht en omstreken.
Maar ook de inspanning voelt volstrekt anders. Niet lichter of zwaarder, maar minder slijtageveroorzakend (scrabblewoord?) op je lijf. Als bijna veertiger toch een dingetje. Je stuwt jezelf waar je wilt op naar een extreme hartslag, bijvoorbeeld tijdens een beklimming. Om vervolgens in de afdaling alweer behoorlijk uit te rusten. Maar het grootste verschil zit 'm in het 'na afloop'. Geen spierpijn, gewoon je bed uit kunnen stappen de volgende dag en zelfs twee dagen achter elkaar kunnen sporten. Dat is me sinds mijn 27ste niet meer gelukt.
Het klinkt als de ideale aanvulling op het hardlopen. Een dag na het fietsen, kan ik een mooi stuk lopen. En andersom denk ik ook dat het zo werkt. Dat ga ik komende weken testen, want de afgelopen weken heb ik niet gelopen. Mijn kuit had stress. Ik dus ook.
Na anderhalve week die fiets ter beschikking te hebben gehad, heb ik een rondje gereden van zo'n 30 km (Loosdrechtse plassen en weer terug) en nu drie maal de Utrechtse Heuvelrug. De eerste alleen, om maar die 50 km in de benen te krijgen. De tweede zaterdag met Mark. Ook weer anders, samenrijden. Even wennen met het naast elkaar rijden, maar vooral de drie heuvels tweemaal gedaan. Mooi. Vandaag heb ik de heenreis via de polder (Cothen) laten lopen, wat me veel wind opleverde. De terugweg was daarentegen weer top, zeker met twee klimmetjes erin.
En ik heb vandaag, zoals te zien is, voor het eerst met Map my tracks gereden. Werkt uitstekend. Ik had niet veel te mopperen over Map my run, dat ik altijd heb gebruikt voor het lopen. Maar 'tracks' heeft een automatische pauze- en weer start-functie, waardoor je een bruto- (tijd van huis) en een nettotijd (tijd daadwerkelijk gefietst, zonder stoplichten, wegwerkzaamheden, etc) krijgt.
Al met al oprecht een nieuwe liefde. Ik denk dat ik ze beiden wel aan kan...;)
En wat is het leuk. Mooi. Lekker. Goed. Verfrissend en verrassend. Waarom? Tsja. Als hardloper ken je het principe van twee uur druk zijn wel. Het grote verschil in beleving met fietsen zit 'm in de afstand, de inspanning en de gevolgen. Je rijdt nu eenmaal veel grotere stukken op zo'n fiets, wat letterlijk een enorme vergroting van je sportwereld betekent. Nieuwe wegen, nieuwe dorpen, heuvels, heel midden Nederland is voor mij, waar ik gewend was aan slechts Utrecht en omstreken.
Maar ook de inspanning voelt volstrekt anders. Niet lichter of zwaarder, maar minder slijtageveroorzakend (scrabblewoord?) op je lijf. Als bijna veertiger toch een dingetje. Je stuwt jezelf waar je wilt op naar een extreme hartslag, bijvoorbeeld tijdens een beklimming. Om vervolgens in de afdaling alweer behoorlijk uit te rusten. Maar het grootste verschil zit 'm in het 'na afloop'. Geen spierpijn, gewoon je bed uit kunnen stappen de volgende dag en zelfs twee dagen achter elkaar kunnen sporten. Dat is me sinds mijn 27ste niet meer gelukt.
Het klinkt als de ideale aanvulling op het hardlopen. Een dag na het fietsen, kan ik een mooi stuk lopen. En andersom denk ik ook dat het zo werkt. Dat ga ik komende weken testen, want de afgelopen weken heb ik niet gelopen. Mijn kuit had stress. Ik dus ook.
Na anderhalve week die fiets ter beschikking te hebben gehad, heb ik een rondje gereden van zo'n 30 km (Loosdrechtse plassen en weer terug) en nu drie maal de Utrechtse Heuvelrug. De eerste alleen, om maar die 50 km in de benen te krijgen. De tweede zaterdag met Mark. Ook weer anders, samenrijden. Even wennen met het naast elkaar rijden, maar vooral de drie heuvels tweemaal gedaan. Mooi. Vandaag heb ik de heenreis via de polder (Cothen) laten lopen, wat me veel wind opleverde. De terugweg was daarentegen weer top, zeker met twee klimmetjes erin.
En ik heb vandaag, zoals te zien is, voor het eerst met Map my tracks gereden. Werkt uitstekend. Ik had niet veel te mopperen over Map my run, dat ik altijd heb gebruikt voor het lopen. Maar 'tracks' heeft een automatische pauze- en weer start-functie, waardoor je een bruto- (tijd van huis) en een nettotijd (tijd daadwerkelijk gefietst, zonder stoplichten, wegwerkzaamheden, etc) krijgt.
Al met al oprecht een nieuwe liefde. Ik denk dat ik ze beiden wel aan kan...;)
Reacties