Einde vakantie, plannen en zoeken naar perfectie

Woensdag. Donderdag gaan we rijden. Effectief betekent een vakantie van drie weken meestal dat je de eerste week aan het tot rust komen bent. De tweede week ben je echt vrij en ontspannen. De derde week begin je alweer over de terugreis na te denken, boodschappen doen en laatste wensen vervullen. In ons geval gaat dat dit jaar gelukkig anders. Die eerste week hadden wij niet nodig, want allebei al twee maanden thuis en heerlijk ontspannen. En in deze laatste ben je dan wel druk met de donderdag en het naderende afscheid van Rowdy, maar we weten ook dat we nog een paar weken met de kids hebben. Geen stress. We gaan waarschijnlijk komende weken lekker nog iets doen. Iets dichter bij huis, als het een beetje lekker weer is. Nu hebben we de tijd.

Maar eerst hier afronden. Afgelopen vrijdag deden we met het hele gezin mee aan de Color Run. Rowdy staat aan de basis van het idee hier, als onderdeel van het animatieprogramma, en wij laten geen kans lopen om en groupe even lekker smerig te worden. Dat is mooi gelukt! Rowdy stond ergens op het parcours met blauw poeder te strooien. Ik rende mee, De Vrouw en Senna ook, Finn ergens tussen ons in. Superleuk en we zagen er geweldig uit:

Color Run met Senna...;)

Color Run, Finn

Einde vakantie dus. Het was weer heerlijk, bekend en voorspelbaar. Toch zit het er hier voor ons op. Dat zeggen en denken we elk jaar, en elk jaar staan we hier dan weer te kwispelen in juli. Maar volgende jaar is anders. Het valt anders en er is een triatlon die dwars door de vakantie heen banjert. Omdat de Ironman Maastricht in het weekeinde na week 4 valt, gaan we de eerste twee en de laatste twee weken wat doen. In die eerste twee moet ik nog volop trainen en zoeken we dus iets met fiets- en zwemgelegenheid. Bijvoorbeeld Noord-Frankrijk, richting Strassbourg. Die laatste twee weken wil De Vrouw vliegen. Wellicht is het daar handig lekker een last-minute te doen. Indien mooi weer zijn Nederland, Denemarken of Groot-Brittannië opties. Zo niet, vliegen we lekker naar Zuid-Spanje of Portugal. Bijkomen van de triatlon en genieten van twee weekjes niks.

(De officiële foto's van de Ironman Frankfurt waren niet eens heel erg leuk en goed. In mijn geval. Daarnaast ook angstaanjagend duur, € 25,- voor je finishfoto. Bijna crimineel. Toen gooide Ironman op Facebook nog even wat foto's de lucht in en daar zat deze parel tussen. Geen onderdeel van de eerste reeks (wegens geen zichtbaar nummer, neem ik aan). Superblij, met toch een mooi aandenken!)

Dat genieten van niks is met dit jaar echter best zwaar gevallen. Ik merkte dat ik na die triatlon al best snel weer zin had in sport. Na dat korte rondje met Mark heb ik de fiets niet meer aangeraakt, maar wel enorm gemist. En ik kan hier ook al niet zo lekker zwemmen, in die vaak onrustige zee. Dus ik heb van ellende maar veel gelopen. Heerlijk, maar wel erg monotoon. Vanmorgen liep ik hier mijn laatste rondje, op zoek naar twee laatste KOM-metjes, maar het is me niet meer gelukt. Komende dagen ga ik thuis eerst eens lekker uitgebreid fietsen en zwemmen.

En zondag naar Maastricht. De tweede editie van de Ironman daar. Mijn coach doet mee, Herr Dr Vocking, en ik ben heel benieuwd naar de set-up en het parcours. Dus dat wordt aanmoedigen, sfeer proeven en rondkijken. Heerlijk.

Wat ik ook heerlijk vind in zo'n vakantie, of periode dat je lekker veel tijd hebt, is nadenken over je perfecte vakantie. Of, anders gesteld, als ik een vakantiepark mocht runnen, waar zou dat dan aan moeten voldoen? In redelijk willekeurige volgorde:

- Huisjes met ruime tuinen (niet op elkaar gestapeld)

- Aantal andere Nederlandse gezinnen met kinderen van leeftijd Finn en Senna

- Animatie (want trekt gezinnen met kids, maar ik wil er geen last van hoeven hebben)

- Inchecken wanneer je wilt

- Geen wachtrijen

- Dichtbij natuurlijk zwemwater

- Zwembad, liefst met paar banen van minimaal 25 meter

- Bar, paar restaurants, snackbar/pizzeria

- Fatsoenlijke wegen en ruimte voor fietsers

- Bos(sen) in de buurt

- Default 25 graden Celsius, bewolking mag, evenals wind, maar beiden met mate. Regen graag alleen 's nachts, als ik er niet ben of tijdens het hardlopen

- Een of twee leuke steden in de buurt

Dus. Waar moeten we dan heen?

Ter afsluiting van onze drie weken en de vakantieblogjes nog even Rowdy in zijn Carabouille-vermomming. De kids worden redelijk hysterisch als ze 'm zien aankomen, dus even snel een foto met de rest van het gezin en Paul was niet echt een optie. Sla die jonge fans maar es weg, hahaha. Super om onze nukkige tiener knuffelend over de patio te zien bewegen als middelpunt van die kleine graaiende armpjes en rennende beentjes.

En een mooi portret met onze held, Carabouille (aka Animatiegod Rowdy S.)