Laten we allemaal stoppen met bankieren!
Slecht nieuws deel je niet online. Dat blijkt uit onderzoek. Er wordt zowaar depressiviteit veroorzaakt door het gebrek aan negatieve berichten op social media, zoals Twitter, Facebook en LinkedIn. De grootste onzin natuurlijk. Als jij van internetten depressief wordt, heb je niet veel nodig en was het je zonder internet ook wel gelukt.
Wat wel een feit is, is dat het minder goede nieuws gewoon minder makkelijk deelt. Ik blog, twitter en klier volop en meestal erg vrijuit en eerlijk, maar inderdaad, ook ik houd mij toch af en toe in als het om slecht nieuws gaat. Zoals het definitief niet doorgaan van ons nieuwe huis bijvoorbeeld. Dat is al twee weken geleden afgeketst, maar na alle enthousiaste teksten hier, vermijd ik het laatste nieuws te delen. Bij deze.
Voor wie een volstrekt eenkennige, lompe en subjectieve analyse van het globale bankwezen en eenieder in deze sector werkzaam wil horen, raad ik aan mij op een paar bier te trakteren en me daarna te vragen naar de redenen achter het mislopen van onze droom. Geloof mij, ik beloof minstens tien nieuwe scheldwoorden per kwartier. Daarna ga ik naar huis, om uit te huilen. We zijn er echt ongelofelijk stuk van, maar die hufters met pakken aan, die eerst een brand veroorzaken en vervolgens de emmers water weigeren door te geven, ja die zeldzame neukhoofden, die willen liever niks met ondernemers te maken hebben. Tenzij ze geld komen investeren natuurlijk. Ik wil iedereen met meer dan € 2,50 spaargeld vragen te stoppen met sparen en zelfs bankieren. Laten we allemaal stoppen met bankieren. Gewoon, omdat het kan.
Helaas, dat kan niet. Daarvoor mist Johan Enschede drukmachines en wij dus papier. Maar goed, de wens om a la Pieter Lakeman (DSB) eigenhandig een bank of liever sector de nek om te draaien staat als een huis overeind. Gaat 'm dus ook niet worden, helaas.
Ons rest nog een paar jaar geduld. Een paar jaar om meer vlees op de botten te kweken, om te bezien hoe de huizenmarkt en de schuldencrisis zich ontwikkelen. En een paar jaar om een voor een de klussen in het huidige huis op te pakken. Want als er een opmerking steeds terugkwam bij onze kijkers, dan was het wel dat er 'nog veel moest gebeuren'. Ja, dat hadden wij bewaard voor de kopers, maar zo werkt dat tegenwoordig niet meer. Alles moet af, nieuw en wit zijn. Kopers kopen, zetten hun spullen erin, gaan schijten en dan is het van hun. De tijd dat er een keuken of zelfs maar wat wanden werden geschilderd is bij onze kijkers reeds verleden tijd. Prima. Wij gaan klussen. En hopelijk krijg ik het geld er nog eens voor terug. Over een jaar of drie. Al zie ik er een beetje tegenop. Weer helemaal opnieuw beginnen met jezelf vragen wat je zoekt, wat je mist, waar je wilt zoeken en waarom en dan het hele zoeken weer op moet starten. Pffff, over een paar jaar is alles anders. Zelfs wij veranderen mee. Wat wil ik dan? Geen idee.....
Wat wel een feit is, is dat het minder goede nieuws gewoon minder makkelijk deelt. Ik blog, twitter en klier volop en meestal erg vrijuit en eerlijk, maar inderdaad, ook ik houd mij toch af en toe in als het om slecht nieuws gaat. Zoals het definitief niet doorgaan van ons nieuwe huis bijvoorbeeld. Dat is al twee weken geleden afgeketst, maar na alle enthousiaste teksten hier, vermijd ik het laatste nieuws te delen. Bij deze.
Voor wie een volstrekt eenkennige, lompe en subjectieve analyse van het globale bankwezen en eenieder in deze sector werkzaam wil horen, raad ik aan mij op een paar bier te trakteren en me daarna te vragen naar de redenen achter het mislopen van onze droom. Geloof mij, ik beloof minstens tien nieuwe scheldwoorden per kwartier. Daarna ga ik naar huis, om uit te huilen. We zijn er echt ongelofelijk stuk van, maar die hufters met pakken aan, die eerst een brand veroorzaken en vervolgens de emmers water weigeren door te geven, ja die zeldzame neukhoofden, die willen liever niks met ondernemers te maken hebben. Tenzij ze geld komen investeren natuurlijk. Ik wil iedereen met meer dan € 2,50 spaargeld vragen te stoppen met sparen en zelfs bankieren. Laten we allemaal stoppen met bankieren. Gewoon, omdat het kan.
Helaas, dat kan niet. Daarvoor mist Johan Enschede drukmachines en wij dus papier. Maar goed, de wens om a la Pieter Lakeman (DSB) eigenhandig een bank of liever sector de nek om te draaien staat als een huis overeind. Gaat 'm dus ook niet worden, helaas.
Ons rest nog een paar jaar geduld. Een paar jaar om meer vlees op de botten te kweken, om te bezien hoe de huizenmarkt en de schuldencrisis zich ontwikkelen. En een paar jaar om een voor een de klussen in het huidige huis op te pakken. Want als er een opmerking steeds terugkwam bij onze kijkers, dan was het wel dat er 'nog veel moest gebeuren'. Ja, dat hadden wij bewaard voor de kopers, maar zo werkt dat tegenwoordig niet meer. Alles moet af, nieuw en wit zijn. Kopers kopen, zetten hun spullen erin, gaan schijten en dan is het van hun. De tijd dat er een keuken of zelfs maar wat wanden werden geschilderd is bij onze kijkers reeds verleden tijd. Prima. Wij gaan klussen. En hopelijk krijg ik het geld er nog eens voor terug. Over een jaar of drie. Al zie ik er een beetje tegenop. Weer helemaal opnieuw beginnen met jezelf vragen wat je zoekt, wat je mist, waar je wilt zoeken en waarom en dan het hele zoeken weer op moet starten. Pffff, over een paar jaar is alles anders. Zelfs wij veranderen mee. Wat wil ik dan? Geen idee.....
Reacties