"Kiekiek" als hoogtepunt van je dag!
Het is wat, zoveel vrije tijd...
Sinds ik eind februari mijn laatste klus heb afgerond en vervolgens een weekje met het gezin ben gaan skieën, ben ik begin maart vol op de acquisitie van nieuw werk gedoken. Leuk, maar ook best moeilijk. Aldus een man die graag en veel praat en het ook niet moeilijk vindt zichzelf in het spotlight te zetten en zien.
Maar ook vreselijk lekker, ondanks het weer. De hele dag druk met de kinderen, tussendoor werk zoeken en mijn eigen bedrijfje draiende houden, wandelen, boodschappen doen, beetje bloggen, kortom: live is great!
Maar de afgelopen weken en bovenstaande ervaring hebben ook een aantal vragen en bespiegelingen opgeleverd.
Als ik, extravert en nogal op mezelf gericht, het al best moeilijk vind de markt op te gaan met mezelf, hoe moeilijk is dat dan wel niet voor al mijn meer introverte, minder sociale interimcollega's? Ik kan me niet eens een beeld vormen van de martelgang die het hun moet opleveren.
En hoe doen al die mensen dat thuis, de hele dag, altijd? Huismannen en -vrouwen. Als "kiekiek" de grootste intellectuele uitdaging van je dag betekent? Een gelukkig mens is niet per definitie een rijk danwel uitgedaagd mens. Dat weet ik inmiddels wel. Dat kinderen maar een paar uur per dag leuk en verrijkend zijn, is te kort door de bocht, maar ik begrijp de statement wel degelijk.
Wat mij betreft is het de afwisseling die het boeiend maakt. Maar dat heb ik altijd, overal en in elke situatie of verband. Soms helaas, meestal niet.
Kan ik me nu weer even storten op "kiekiek" met mijn 1 jaar oude dochter....:)
Sinds ik eind februari mijn laatste klus heb afgerond en vervolgens een weekje met het gezin ben gaan skieën, ben ik begin maart vol op de acquisitie van nieuw werk gedoken. Leuk, maar ook best moeilijk. Aldus een man die graag en veel praat en het ook niet moeilijk vindt zichzelf in het spotlight te zetten en zien.
Maar ook vreselijk lekker, ondanks het weer. De hele dag druk met de kinderen, tussendoor werk zoeken en mijn eigen bedrijfje draiende houden, wandelen, boodschappen doen, beetje bloggen, kortom: live is great!
Maar de afgelopen weken en bovenstaande ervaring hebben ook een aantal vragen en bespiegelingen opgeleverd.
Als ik, extravert en nogal op mezelf gericht, het al best moeilijk vind de markt op te gaan met mezelf, hoe moeilijk is dat dan wel niet voor al mijn meer introverte, minder sociale interimcollega's? Ik kan me niet eens een beeld vormen van de martelgang die het hun moet opleveren.
En hoe doen al die mensen dat thuis, de hele dag, altijd? Huismannen en -vrouwen. Als "kiekiek" de grootste intellectuele uitdaging van je dag betekent? Een gelukkig mens is niet per definitie een rijk danwel uitgedaagd mens. Dat weet ik inmiddels wel. Dat kinderen maar een paar uur per dag leuk en verrijkend zijn, is te kort door de bocht, maar ik begrijp de statement wel degelijk.
Wat mij betreft is het de afwisseling die het boeiend maakt. Maar dat heb ik altijd, overal en in elke situatie of verband. Soms helaas, meestal niet.
Kan ik me nu weer even storten op "kiekiek" met mijn 1 jaar oude dochter....:)
Reacties