Over vooruitgang en hartslagmeters

Wat een weekend weer. Genoten van het vrij zijn, het hardlopen, de bereikte doelen en zelfs een beetje van de spaarstand.

De spaarstand? Ja, dat pas ik, indachtig de breed aanvaarde trainingsleer van periodisering, toe als ik een wedstrijd heb die ik echt serieus neem. Ditmaal deed ik het voor de Singelloop in Utrecht, want ik wilde mijn 10 kilometertijd aanscherpen.

Maar eerst het weekend, want dat was ook zalig! We hadden oorspronkelijk gepland zaterdag de caravan af te breken en op te ruimen en daarom de kinderen uitbesteed. Nu hadden we de caravan spontaan twee weken geleden al gedaan, maar de slaapdate bij oma hadden we lekker laten staan....;). Nadat Jasper en Itta geen oppas konden regelen, zijn we lekker zelf de stad ingegaan. Rondje wandelen, lekker bijkletsen, biertje in De Boslust en na wat overvolle restaurants te hebben afgelopen kwamen we uit bij El Mundo op de Voorstraat. Lekker en gezellig gegeten, met een spectaculair goeie cheesecake als dessert.

Zaterdag wilde ik zo graag lekker een grote ronde fietsen of rennen. Het weer was geweldig, ik was weer ouderwets veel te vroeg op, de dag schreeuwde om sport. Maar die 10k-tijd was me heilig, dus ik heb braaf niks gedaan. Lekker wat opgeruimd, nog wat boeken geshopt in de stad, wat gelezen, de kinderen opgehaald en 's avonds naar het erg teleurstellende FC Utrecht.

Als een tegenstander als Cambuur na afloop teleurgesteld is in het gelijke spel, weet je dat je wat verkeerd hebt gedaan. En dat klopt. Het was echt heel matig. Statisch, geen ideeën en oplossingen, geen initiatief. Gelukkig in de tweede helft wel wilskracht, wat dan uiteindelijk een punt oplevert. Maar voor een team dat zoveel belofte toonde in de eerste weken, zijn de laatste twee wedstrijden wel lauw bier.

Toen ik dat eenmaal had verwerkt kon de blik op zondag...;). Nadat ik de afgelopen weken met wat gerichte trainingen (op beoogd wedstrijdtempo) het idee had gekregen dat ik een tempo van 4.00 per kilometer wel aankan en dus kan uitkomen op of in de buurt van 40 minuten, was Jasper wat meer behoudend. Uiteindelijk heb ik ook voor de zekerheid gekozen en zijn we weggegaan op 4.10 per kilometer. Dat hielden we prima vol, met twee slechtere kilometers in het midden, waar we toch wat verslapten, maar ook last hadden van de drukte.
De eerste 10 kilometer
En voor de volledigheid de laatste 1,5...

Uiteindelijk eindigden we op 41.28 en 41.30. Top natuurlijk, maar we hadden beiden teveel gelopen. Mijn gemiddelde snelheid lag op 4.01 per kilometer, wat dus een tijd van rond de 40 minuten had moeten opleveren. 40.10 Om precies te zijn. Maar omdat ik 150 meter extra heb gelopen (of beter gezegd: mijn Garmin heeft 150 meter extra gemeten), tik ik toch eerder de 42 aan dan de 40. De officiële tijd is dus 41.28, mijn eigen perceptie neigt naar 40 en een beetje, terwijl Strava mij een 'snelste 10k'-melding gaf van 40.50. Zeg het maar. Op mijn tweet over de extra afstand heeft de organisatie van de Singelloop nog niet gereageerd....
Tot zover de vooruitgang. Want het was ook weer de week van de hartslagmeter. Ongelofelijk wat ik een ellende heb met die krengen. Ik loop en fiets alles met mijn HRM en wil altijd volledig zijn met het verzamelen van data. Maar ik heb zaterdag ook mijn vierde (!!) HRM-band teruggestuurd naar mijn leverancier. Tweemaal was het de band die ik geleverd kreeg bij de fietscomputer (510) en inmiddels ook de tweede keer voor de band die ik begin dit jaar kreeg bij mijn horloge, de 920. Afgelopen zomer liep ik rond met een hysterische band, die in augustus is vervangen en dus in september alweer kapot is. Ook hysterisch. Ik liep met een voor mij dodelijke hartslag van 184 BPM de straat uit, en dan moest ik nog beginnen....

Mijn webshopje is wel briljant. Ik haal mijn sportgadgets altijd bij hartslagmetershop.nl, die keer op keer mijn teruggestuurde kapotte banden vervangen. Echt geweldige service. Zaterdag liep ik even bij mijn hardloopzaakje op de Mariastraat binnen en vroeg of zij de nieuwe tri-band al hadden, maar dat was nog niet het geval. Dat duurde nog wel een a twee maanden.... Ik heb 'm gelijk online besteld. En op mijn vraag of ze ook kapotte banden vervangen zeiden ze 'uiteraard, maar na twee keer gaan we wel even naar andere zaken kijken, ik blijf niet aan de gang.' Prima. Maar als je twee maanden later over dezelfde artikelen beschikt en minder service biedt, moet je niet zeiken dat ik online shop.

Afijn, de Singelloop liep ik dus met mijn oude HRM, terwijl er twee nieuwe onderweg zijn. Mooi op tijd voor mijn volgende project: de bosmarathon in Soest. En ik ga denk ik toch nog ergens een 10 kilometerwedstrijd zoeken. Die 40 is dichtbij, ik wil 'm hebben.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Toch best indrukwekkend

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?