Sporten voor welzijn

Waarom sport jij? Waarom sport ik? Wat wil je ermee bereiken, of wat is/zijn je doel(en)?

Mijn contemplatieve fase is nog steeds niet voorbij. Ik heb de afgelopen weken al eens laten vallen hoe ik door de jaren heen heb gesport en met wie. Want of mijn sportiviteit kent graag gezelschap, of ik deel mijn sportleven in aan de hand van dat gezelschap.

Vorige week heb ik dus de halve marathon van Utrecht gelopen. Vanuit mijn sportpsychologisch experiment had ik een aantal oefeningen gekregen, waarbij het stellen van doelen centraal stond. Ook het benoemen van je 'droomdoel' kwam voorbij. En daar liep ik een beetje vast, want het voor de hand liggende droomdoel is natuurlijk een volledige triatlon. Maar dat is al vrij reëel. Moet een droomdoel dan minder realistisch zijn? Nee, niet echt, maar deze is te dichtbij.

Je kunt vervolgens de lengte en de breedte in denken. Dus de meer extreme afstanden (ultra lopen, dubbele triathlons) of je zoekt het in de omstandigheden (Norseman), waarbij je in water van 10 graden Celsius zwemt en je marathon bergopwaarts loopt. Met beide heb ik niet per se wat. Het prikkelt niet. Ik ben wel van de omstandigheden, maar dan van de mooie, scenische, warme omstandigheden. Als ik een triatlon ga doen, dan plan ik dat in een comfortabele en prettige sfeer. Denk Nice, Barcelona, Luxemburg, etc.

Dus waar moet ik mijn droomdoel dan wel zoeken? In mijn welzijn, heb ik bedacht. Ik sport voor een algeheel niveau van fit zijn, voor het gevoel dat die fitheid biedt, voor de wetenschap dat je een bepaald niveau hebt. Je kunt mij, op dit moment, elk moment vragen een halve marathon te lopen, 150 km te fietsen of 2km borstcrawl te zwemmen en dan doe en kan ik dat. Dat gevoel.

(Mijn beeld van welzijn heeft blijkbaar nadrukkelijk te maken met languit liggen op een bank...;))

Welzijn dus. Een algeheel en nauwelijks te meten staat van zijn, die ook nogal lijdt onder de waan van de dag. Maar daar heb ik dan weer een beetje schijt aan. Ik beleef mindere dagen ook liever met een fit gevoel en het idee dat ik in goede gezondheid verkeer, dan dat ik daar ook nog van baal.

Dat maakt, frappant gezien mijn eerdere uitspraak, mijn droomdoel toch wel weer heel reëel. Maar in dit geval maakt me dat dan niks uit. Misschien komt dat omdat dit droomdoel een vrij constante is en niet een prestatie of evenement. In dat laatste geval laat het beleven van je droom wellicht een gat achter. Wat nu? In mijn geval is het helder. Eigenlijk ben ik er al, al zou ik mijn basisniveau nog wel iets hoger willen leggen.

Afgelopen week liep ik mijn laatste lange dus. Komende weken staan in het teken van onderhouden en misschien wat meer fietsen en zwemmen. Maar vooral van de camping opbouwen en De Vrouw een beetje vrijhouden. En daarna gaan we naar de halve triatlon toe. Leuk en mooi! Dan vakantie en dan het naseizoen. Daar begin ik toch ook wel wat wensen te creëeren. Zoals een 10k onder 40 minuten, een halve onder 1 uur 30 minuten en een tweede marathon. Maar eerst maar eens die eerste...;)