Doelen stellen maakt scherp en hard

Wat een week en weekend weer... Na allerlei issues op het thuisfront, kwam het weekend als de perfecte vlucht. Ook al was het te druk. Er is dus wel wat gesneuveld, de 30ste verjaardag van De Boslust heb ik laten lopen, toen was het op.

Maar, beginnend bij het begin. Ik zit nu in de trein van Amsterdam Bijlmer (via Schiphol) naar Den Haag en dan Scheveningen. In het OV blog ik altijd zo lekker, en kijk ik altijd erg prettig terug. Als ik me erop toeleg. Mijmerdingetjes dus.

Mijmeren doe ik de laatste tijd vaak, vooral in relatie tot sport en, meer specifiek, hardlopen. Al mijn hardloopfases, looppartners, beinvloeders en mooie herinneringen en momenten zijn afgelopen weken de revue gepasseerd. Ik denk omdat ik mijn eigen grenzen zo nadrukkelijk aan het verleggen ben. Andere trainingsvormen, stijgende conditionele fitheid, aanhoudende fysieke fitheid, alles klopt momenteel en dat zie je (en voel ik). Het is des te meer cru en ook duidelijk, omdat De Vrouw zich in exact de tegenovergestelde spiraal bevindt. Maar dat is voor een andere keer (die niet gaat komen..;)).

Tijdens de Utrecht Marathon heb ik weer een mijlpaaltje verschoven. Na afgelopen november stond mijn PR op de halve marathon op 1 uur 41 minuten en een beetje. Dat was zo'n vijf minuten sneller dan mijn tot dan toe staande beste prestatie (uit 2012 ofzo). Zondag ben ik weggegaan op 1.35, gewoon, omdat ik hoopte en dacht dat dat moest kunnen, maar ook omdat er in mijn omgeving niet zo moeilijk wordt gedaan over zo'n tijd. Dat is natuurlijk niet terecht, maar dat maakt wel dat ik me over woorden als 'niet reeel', 'onhaalbaar' en 'niet voor mij weggelegd' minder en minder druk ging maken.

En dan is het resultaat dat je ook gewoon je doel behaald. Eerste reactie is dan, typisch genoeg, 'heb ik het doel te dichtbij gelegd?', maar dat is niet zo. Meer zat er gisteren niet in. Maar ik had wel binnen een minuut een nieuw doel in gedachten, en dat is nog dit kalenderjaar een halve binnen 1.30 lopen. Een mooi streven, om ook na de zomer nog iets te hebben om aan te blijven denken..;)

Met 1.35,39 op de halve 'op zak' ben ik zo klaar als ik maar zijn kan voor de hele. 12 April is de dag. Vanaf nu ga ik me daar rustig naartoe bewegen. Beetje fietsen, goed zwemmen en heel relaxt hardlopen om lekker uitgerust en zonder pijntjes aan de start te komen.

In de tussentijd is er naast het mijmeren over je sportieve verleden en inspirators ook het heden. Ik kan wel stellen dat al mijn vooruitgang direct of indirect te wijten is aan mijn meer actieve houding in het verenigingsleven van Hellas. Ik ben gaan trainen, om het maar even plat te slaan. En dat heeft veel snelheid gebracht. Volgende maand beginnen de fietstrainingen. Als ik daar dergelijke winsten behaal, is het hek van de dam, haha. En het zwemmen, tsja... Ik heb goede hoop dat het kwartje is gevallen, maar zeker weten doe ik dat pas na een paar keer buitenzwemmen. We'll see.

Ik ga weer wat collega's vervelen. Tot de volgende!