Harder straffen van irritante weggebruikers
Jaarlijks wordt door de KLPD een lijst samengesteld met de tien grootste ergernissen in het verkeer. Persoonlijk vind ik die top tien maar deels passend op mijn eigen irritaties in het verkeer. Zo heb ik geen enkel probleem met bumperkleven bijvoorbeeld. Ik probeer het zelf niet te doen en het is onveilig, maar als iemand zich geroepen voelt, wil dat alleen maar zeggen dat ie lekker doorrijdt...;)
Als gemiddeld vrij stevig doorrijdende chauffeur kom ik tot hele andere punten. Zoals ik het zie, zijn mijn ergernissen vooral gericht op het onderbreken van de flow. Want zo zie ik het verkeer. We bewegen allemaal een kant op en doen dat in een ritme en patroon. Dat gaat vrij constant, als het goed is. Mensen die dat onderbreken, door een gebrek aan kwaliteit, een te groot ego, teveel moraal of gewoon volledig gebrek aan inzicht, irriteren mij.
Zonder een volgorde in 'grootte van de slechtheid' of mate waarin het voorkomt aan te willen geven, heb ik nog wel een aantal punten toe te voegen, of, in een geval, concreter te omschrijven.
- Rijden op de linkerbaan; Wordt natuurlijk genoemd in de bekende top tien, maar komt in veel vormen, zie ook het volgende punt. In dit geval doel ik vooral op mensen die inhalen en vervolgens niet de ruimte aan de rechterkant gebruiken om een snellere achterligger wat ruimte te geven. Dat laat ik je een keer doen, daarna pak ik de vrijgekomen ruimte en haal ik je rechts in.
- Niet rechts 'uitlijnen'; Hiermee bedoel ik iets anders dan hierboven genoemd, want niet rechts uitlijnen gebeurt wat mij betreft vooral op 3- en 4-baans wegen. De overheid spendeert miljarden om ons meer banen te bieden en wat doen veel bestuurders vervolgens: Die gaan op de 2e of zelfs 3e baan rijden en maken zo van een 4-baans weg eigenhandig een 2-baans weg. Ongelofelijk irritant en vooral zonde van al die overheidsmiljarden. Over strafbaar gesproken, verkwisting is het.
- Moraalriddertje spelen; Je hebt van die types, die graag anderen overtuigen van hun gelijk. Jij hangt een overtuiging aan, of een set normen en waarden, en die dring je graag op aan anderen. Want wat jij doet is juist. Vooral gelovigen hebben hier natuurlijk last van, maar politiek geëngageerde mensen kunnen er ook wat van. In het verkeer kan zich dit uitten door een bestuurder die jou, te hard, aan ziet komen en dan pontificaal de linkerbaan op duikt en met 104 kmpu de baan 'dichtgooit', quasi inhalend, wachtend tot jij geestelijk weer volledig tot rust bent gekomen. In dit soort gevallen is bumperkleven, rechts inhalen en zelfs een klein corrigerend 'tikje' toegestaan.
- Invoegen (op de linkerbaan meestal) op vierkante meter; Ook vooral op de snelweg te vinden, bij drukte. Dan wil iemand naar een andere baan en gebruikt daarvoor de geboden 'ruimte', nagenoeg gelijk aan de lengte van de eigen auto, en drukt zichzelf ertussen. Hierdoor moet zijn achterligger acuut op de rem, om weer wat meters afstand te creëren, wat een kettingreactie van remmende auto's tot gevolg heeft. Maar jij, topper, rijdt wel mooi op de gewenste baan. Idioot!
- Afremmen voor de afslag; Ook zo lekker. We rijden met z'n allen op een afrit af, wat vaak voorkomt op het vaderlandse wegennet. Maar voor je rijdt een mensch die al op pak 'm beet 100 meter voor de afslag begint met remmen. Stel je voor! Niet remmen voor de afrit, kutbestuurder! Elke afrit in Nederland beidt voldoende ruimte/lengte om de gewenste lagere snelheid aan te nemen, daar heb je die extra meters op de snelweg (!) niet voor nodig.
- Afremmen om het afremmen (drempel); Patroonrijders hebben hier last van. Mensen die altijd hetzelfde doen, ongeacht de verkeerssituatie. Meestal prima, want vastigheden bieden comfort en veiligheid. In dit geval onverwacht en dus gevaarlijk. Ook als ze met 20 kmpu aanrijden op een drempel, gaan ze toch vol op de rem. Die drempel neem je, veilig en comfortabel, idealiter met zo'n 20 kmpu, dus als je dat al rijdt, hoef je niet meer te remmen. Door toch te remmen, veroorzaak je achter je een schrikreactie en biedt je onoplettende chauffeurs volop de kans hun voorganger even lekker aan te tikken. Jouw schuld!
- Doen alsof je wacht, en dan toch....; Dit lijkt er een voor de meer landelijk gelegen wegen. Je komt op een kruising aanrijden, ziet een auto aankomen die jouw kant op wil, remmen en wachten. Of toch niet? Plotseling schiet de auto alsnog naar voren en moet je vol in de ankers om de ander niet direct af te vuren. Wacht of ga, maar doe niet allebei.
In alle gevallen praten we mijns inziens over een gebrek aan inzicht. Of situationeel verkeersdeelnemen. Dus dat lijkt me een mooi gat in de markt, extra trainingen voor autobestuurders. Niet om te leren slippen of driften, maar om beter en meer preventief om te gaan met verkeerssituaties. Alleen zal niemand zich (vrijwillig) opgeven, want we rijden natuurlijk allemaal uitstekend. Als beste zelfs. Alle anderen niet.
Als gemiddeld vrij stevig doorrijdende chauffeur kom ik tot hele andere punten. Zoals ik het zie, zijn mijn ergernissen vooral gericht op het onderbreken van de flow. Want zo zie ik het verkeer. We bewegen allemaal een kant op en doen dat in een ritme en patroon. Dat gaat vrij constant, als het goed is. Mensen die dat onderbreken, door een gebrek aan kwaliteit, een te groot ego, teveel moraal of gewoon volledig gebrek aan inzicht, irriteren mij.
Zonder een volgorde in 'grootte van de slechtheid' of mate waarin het voorkomt aan te willen geven, heb ik nog wel een aantal punten toe te voegen, of, in een geval, concreter te omschrijven.
- Rijden op de linkerbaan; Wordt natuurlijk genoemd in de bekende top tien, maar komt in veel vormen, zie ook het volgende punt. In dit geval doel ik vooral op mensen die inhalen en vervolgens niet de ruimte aan de rechterkant gebruiken om een snellere achterligger wat ruimte te geven. Dat laat ik je een keer doen, daarna pak ik de vrijgekomen ruimte en haal ik je rechts in.
- Niet rechts 'uitlijnen'; Hiermee bedoel ik iets anders dan hierboven genoemd, want niet rechts uitlijnen gebeurt wat mij betreft vooral op 3- en 4-baans wegen. De overheid spendeert miljarden om ons meer banen te bieden en wat doen veel bestuurders vervolgens: Die gaan op de 2e of zelfs 3e baan rijden en maken zo van een 4-baans weg eigenhandig een 2-baans weg. Ongelofelijk irritant en vooral zonde van al die overheidsmiljarden. Over strafbaar gesproken, verkwisting is het.
- Moraalriddertje spelen; Je hebt van die types, die graag anderen overtuigen van hun gelijk. Jij hangt een overtuiging aan, of een set normen en waarden, en die dring je graag op aan anderen. Want wat jij doet is juist. Vooral gelovigen hebben hier natuurlijk last van, maar politiek geëngageerde mensen kunnen er ook wat van. In het verkeer kan zich dit uitten door een bestuurder die jou, te hard, aan ziet komen en dan pontificaal de linkerbaan op duikt en met 104 kmpu de baan 'dichtgooit', quasi inhalend, wachtend tot jij geestelijk weer volledig tot rust bent gekomen. In dit soort gevallen is bumperkleven, rechts inhalen en zelfs een klein corrigerend 'tikje' toegestaan.
- Invoegen (op de linkerbaan meestal) op vierkante meter; Ook vooral op de snelweg te vinden, bij drukte. Dan wil iemand naar een andere baan en gebruikt daarvoor de geboden 'ruimte', nagenoeg gelijk aan de lengte van de eigen auto, en drukt zichzelf ertussen. Hierdoor moet zijn achterligger acuut op de rem, om weer wat meters afstand te creëren, wat een kettingreactie van remmende auto's tot gevolg heeft. Maar jij, topper, rijdt wel mooi op de gewenste baan. Idioot!
- Afremmen voor de afslag; Ook zo lekker. We rijden met z'n allen op een afrit af, wat vaak voorkomt op het vaderlandse wegennet. Maar voor je rijdt een mensch die al op pak 'm beet 100 meter voor de afslag begint met remmen. Stel je voor! Niet remmen voor de afrit, kutbestuurder! Elke afrit in Nederland beidt voldoende ruimte/lengte om de gewenste lagere snelheid aan te nemen, daar heb je die extra meters op de snelweg (!) niet voor nodig.
- Afremmen om het afremmen (drempel); Patroonrijders hebben hier last van. Mensen die altijd hetzelfde doen, ongeacht de verkeerssituatie. Meestal prima, want vastigheden bieden comfort en veiligheid. In dit geval onverwacht en dus gevaarlijk. Ook als ze met 20 kmpu aanrijden op een drempel, gaan ze toch vol op de rem. Die drempel neem je, veilig en comfortabel, idealiter met zo'n 20 kmpu, dus als je dat al rijdt, hoef je niet meer te remmen. Door toch te remmen, veroorzaak je achter je een schrikreactie en biedt je onoplettende chauffeurs volop de kans hun voorganger even lekker aan te tikken. Jouw schuld!
- Doen alsof je wacht, en dan toch....; Dit lijkt er een voor de meer landelijk gelegen wegen. Je komt op een kruising aanrijden, ziet een auto aankomen die jouw kant op wil, remmen en wachten. Of toch niet? Plotseling schiet de auto alsnog naar voren en moet je vol in de ankers om de ander niet direct af te vuren. Wacht of ga, maar doe niet allebei.
In alle gevallen praten we mijns inziens over een gebrek aan inzicht. Of situationeel verkeersdeelnemen. Dus dat lijkt me een mooi gat in de markt, extra trainingen voor autobestuurders. Niet om te leren slippen of driften, maar om beter en meer preventief om te gaan met verkeerssituaties. Alleen zal niemand zich (vrijwillig) opgeven, want we rijden natuurlijk allemaal uitstekend. Als beste zelfs. Alle anderen niet.
Reacties
Voor de rest zou ik zeggen, beschouw ons wegennet maar als het stratencircuit van Monaco, ze krijgen pas een blauwe vlag als je ze op een ronde zet en dat is mij nog nooit gelukt. ;-))