Ik ben Matthijs de Ligt en ik kies voor...
Het is einde seizoen 2018/2019 en je hebt lekker gedraaid. Er kan wellicht een stap omhoog komen. Jij weet zeker dat je het aankan, je bent consistent geweest dit seizoen, was belangrijk en het team heeft mooie resultaten behaald. Maar waar ga je heen? Hoe maak je nou zo'n keuze?
Een van de manieren is het inhuren van de specialisten van SciSports. Zij adviseerden Memphis Depay in 2017 te kiezen voor Olympique Lyon, na zijn vroegtijdig beëindigde avontuur bij Manchester United. Want na een goed seizoen is een goede keuze belangrijk, maar na een matig seizoen is die keuze ineens cruciaal.
What to do?
Neem Matthijs de Ligt. De complete Europese top hengelt naar zijn diensten. Het is zelfs zo erg dat clubs als Juventus en Paris Saint Germain zichzelf al minder kansrijk achten, omdat ook City, United, Barcelona en Real Madrid interesse hebben. Omdat hij in alle gevallen geweldig veel geld gaat verdienen, laat ik dat aspect voor het gemak achterwege. Waar De Ligt ook heengaat, over tien jaar is hij minstens 100 miljoen waard. Prima, en doorrrrr....
PSG heeft haar competitie nogal tegen en trekt ondanks de aanwezigheid van Neymar toch verdacht weinig wereldtoppers. Eigenlijk geen. Want zodra de échte (historische) topclubs zich melden, kiest een speler bijna standaard voor die clubs. De kans op speeltijd kan een keuze voor PSG eventueel ondersteunen, maar dat is wel negatief geredeneerd en het gros van die speeltijd werk je af in de Ligue 1. Veel plezier.
United kun je ook gelijk wegstrepen. Geweldige club, uiteraard, zeg ik, ondanks mijn voorliefde voor City. Maar al jaren in bezit van matige coaches, matige selectie, matig beleid en matige bestuurders die dit beleid moeten vormgeven. Aan de prestaties van United gaat de komende twee a drie seizoen weinig veranderen, en dat is nog een heel positief scenario. Ook United heeft al jaren last van het gebrek aan echte toppers en blijft hangen in de categorie spelers daar net onder. Ze kunnen zich ontwikkelen tot, of ze waren bij hun vorige club wel geweldig. Alles kan, maar de cultuur binnen die club maakt het eerder moeilijker dan makkelijker om volgende stappen te zetten.
Stappen kun je zeker wel zetten bij City, al was het al vanwege Pep Guardiola. Hij is, evenals overigens Thomas Tuchel bij PSG, een reden om voor een club te kiezen. Vind ik. Over Zidane bij Real kun je discussiëren, maar de overige trainers zijn gewoon niet interessant genoeg. Pep dus. Je weet als speler nagenoeg zeker dat je beter uit die samenwerking komt. Verder speelt de Premier League natuurlijk een positieve rol in een dergelijke afweging, en de ambities van de club. Nadeel van kiezen voor een trainer is dat je waarschijnlijk toch ook met zijn opvolger te maken krijgt. En het poenerige, Qatarese, imago van de club is niet aantrekkelijk.
Bij Juve word je, zie PSG, elk jaar kampioen. Soms met, soms zonder omkoping. Het blijven Italianen. Er gaat een nieuwe trainer komen en je speelt samen met Cristiano Ronaldo. Daarnaast biedt de Italiaanse competitie en mentaliteit natuurlijk kansen voor een zich ontwikkelende verdediger. Rijkdom. Eigenlijk heeft Juve alles mee, behalve haar kansen in de Champions League. Het is een club in de Europese subtop. Zie Bayern München, PSG, Internazionale en Napoli. Niks meer, niks minder.
De beide Spaanse grootmachten zijn aantrekkelijk, en onderscheiden zich met het heersende zonnige klimaat. Het zijn droomclubs, vaak letterlijk, van voetballers. Als deze twee zich melden is de keuze eigenlijk al gemaakt. Geld, niveau, medespelers, trainers, historie, stad/land/klimaat, alles is top. Je kunt een voorkeur hebben op basis van het gevoerde beleid, je kunt iets hebben met de Nederlandse invloeden bij de een of met het witte shirt van de ander.
Andere redenen om voor een specifieke club te kiezen, zijn bijvoorbeeld je (toekomstige) medespelers. Romelu Lukaku is nu niet direct een reden om voor United te kiezen, maar samenwerken met Ronaldo of Lionel Messi is natuurlijk wel een dingetje. Datzelfde geldt voor je collega's bij City, Kevin de Bruyne en afmaakfenomeen Sergio Agüero. En Neymar, denk ik toch ook. Een andere, ietwat buitensporige, reden kan zijn 'het project'. Zoals Dennis Bergkamp ooit eerst voor Inter koos en vervolgens voor Arsenal. Om echt iets op te bouwen en veranderen bij een club. Het met afstand meest ambitieuze verhaal. Dat zou De Ligt bijvoorbeeld kunnen doen bij Tottenham Hotspur of, discutabel, Liverpool. Bij de eerste club barst het van het potentieel. Geld, stadion, trainer. Bij Liverpool wordt al langer gewerkt aan historische grootsheid. Natuurlijk winnen ze net de CL (dat is wat dat betreft jammer, Virgil van Dijk is op een beter moment ingestapt...;)), maar trainer Joachim Klopp, de visie en het beleid van de club en de eindeloze potentie zijn maar een paar fantastische redenen om juist daar in te stappen.
Maar leidend in de keuze van De Ligt zal de combinatie 'speeltijd' en 'competitie' zijn. Waar kan ik het meeste voetballen op een zo hoog mogelijk (wekelijks) niveau? Want het antwoord op die vraag betekent de meeste persoonlijke ontwikkeling en dus de kortste en meest kansrijke route naar de beste verdediger die je mogelijkerwijs kan zijn. En daar gaat het natuurlijk om. Sec naar deze twee factoren kijkend, moet de keuze gaan tussen United en Liverpool. Weeg je alle (nu bedachte) factoren mee, dan kom je nipt ergens anders uit.
Want bij Barca heb je het meeste van alles. Ja, je zal je in de basis moeten vechten ten koste van Clement Lenglet of Gerard Pique, en ja, je zal het moeten doen met een trainer als Valverde. Het ergste is echter dat je bewust mee gaat maken dat Messi gaat stoppen met voetballen. Dat is net zo historisch als pijnlijk. En uitdagend. Want het afbreukrisico is groot. Over een paar jaar wordt alles vergeleken met de afgelopen 10 á 15 jaar en die vergelijking zal slechts zelden in het voordeel uitpakken van het team wat op dat moment de clubkleuren verdedigt. Dus als je het hebt over 'projecten', is dit misschien wel de grootste en meest uitdagende. Ja, ik zou het wel weten. Ik zet me over mijn City-hart heen en kies voor de potentiële onsterfelijkheid aan de Middellandse zee.
Een van de manieren is het inhuren van de specialisten van SciSports. Zij adviseerden Memphis Depay in 2017 te kiezen voor Olympique Lyon, na zijn vroegtijdig beëindigde avontuur bij Manchester United. Want na een goed seizoen is een goede keuze belangrijk, maar na een matig seizoen is die keuze ineens cruciaal.
What to do?
Neem Matthijs de Ligt. De complete Europese top hengelt naar zijn diensten. Het is zelfs zo erg dat clubs als Juventus en Paris Saint Germain zichzelf al minder kansrijk achten, omdat ook City, United, Barcelona en Real Madrid interesse hebben. Omdat hij in alle gevallen geweldig veel geld gaat verdienen, laat ik dat aspect voor het gemak achterwege. Waar De Ligt ook heengaat, over tien jaar is hij minstens 100 miljoen waard. Prima, en doorrrrr....
PSG heeft haar competitie nogal tegen en trekt ondanks de aanwezigheid van Neymar toch verdacht weinig wereldtoppers. Eigenlijk geen. Want zodra de échte (historische) topclubs zich melden, kiest een speler bijna standaard voor die clubs. De kans op speeltijd kan een keuze voor PSG eventueel ondersteunen, maar dat is wel negatief geredeneerd en het gros van die speeltijd werk je af in de Ligue 1. Veel plezier.
United kun je ook gelijk wegstrepen. Geweldige club, uiteraard, zeg ik, ondanks mijn voorliefde voor City. Maar al jaren in bezit van matige coaches, matige selectie, matig beleid en matige bestuurders die dit beleid moeten vormgeven. Aan de prestaties van United gaat de komende twee a drie seizoen weinig veranderen, en dat is nog een heel positief scenario. Ook United heeft al jaren last van het gebrek aan echte toppers en blijft hangen in de categorie spelers daar net onder. Ze kunnen zich ontwikkelen tot, of ze waren bij hun vorige club wel geweldig. Alles kan, maar de cultuur binnen die club maakt het eerder moeilijker dan makkelijker om volgende stappen te zetten.
Stappen kun je zeker wel zetten bij City, al was het al vanwege Pep Guardiola. Hij is, evenals overigens Thomas Tuchel bij PSG, een reden om voor een club te kiezen. Vind ik. Over Zidane bij Real kun je discussiëren, maar de overige trainers zijn gewoon niet interessant genoeg. Pep dus. Je weet als speler nagenoeg zeker dat je beter uit die samenwerking komt. Verder speelt de Premier League natuurlijk een positieve rol in een dergelijke afweging, en de ambities van de club. Nadeel van kiezen voor een trainer is dat je waarschijnlijk toch ook met zijn opvolger te maken krijgt. En het poenerige, Qatarese, imago van de club is niet aantrekkelijk.
Bij Juve word je, zie PSG, elk jaar kampioen. Soms met, soms zonder omkoping. Het blijven Italianen. Er gaat een nieuwe trainer komen en je speelt samen met Cristiano Ronaldo. Daarnaast biedt de Italiaanse competitie en mentaliteit natuurlijk kansen voor een zich ontwikkelende verdediger. Rijkdom. Eigenlijk heeft Juve alles mee, behalve haar kansen in de Champions League. Het is een club in de Europese subtop. Zie Bayern München, PSG, Internazionale en Napoli. Niks meer, niks minder.
De beide Spaanse grootmachten zijn aantrekkelijk, en onderscheiden zich met het heersende zonnige klimaat. Het zijn droomclubs, vaak letterlijk, van voetballers. Als deze twee zich melden is de keuze eigenlijk al gemaakt. Geld, niveau, medespelers, trainers, historie, stad/land/klimaat, alles is top. Je kunt een voorkeur hebben op basis van het gevoerde beleid, je kunt iets hebben met de Nederlandse invloeden bij de een of met het witte shirt van de ander.
Andere redenen om voor een specifieke club te kiezen, zijn bijvoorbeeld je (toekomstige) medespelers. Romelu Lukaku is nu niet direct een reden om voor United te kiezen, maar samenwerken met Ronaldo of Lionel Messi is natuurlijk wel een dingetje. Datzelfde geldt voor je collega's bij City, Kevin de Bruyne en afmaakfenomeen Sergio Agüero. En Neymar, denk ik toch ook. Een andere, ietwat buitensporige, reden kan zijn 'het project'. Zoals Dennis Bergkamp ooit eerst voor Inter koos en vervolgens voor Arsenal. Om echt iets op te bouwen en veranderen bij een club. Het met afstand meest ambitieuze verhaal. Dat zou De Ligt bijvoorbeeld kunnen doen bij Tottenham Hotspur of, discutabel, Liverpool. Bij de eerste club barst het van het potentieel. Geld, stadion, trainer. Bij Liverpool wordt al langer gewerkt aan historische grootsheid. Natuurlijk winnen ze net de CL (dat is wat dat betreft jammer, Virgil van Dijk is op een beter moment ingestapt...;)), maar trainer Joachim Klopp, de visie en het beleid van de club en de eindeloze potentie zijn maar een paar fantastische redenen om juist daar in te stappen.
Maar leidend in de keuze van De Ligt zal de combinatie 'speeltijd' en 'competitie' zijn. Waar kan ik het meeste voetballen op een zo hoog mogelijk (wekelijks) niveau? Want het antwoord op die vraag betekent de meeste persoonlijke ontwikkeling en dus de kortste en meest kansrijke route naar de beste verdediger die je mogelijkerwijs kan zijn. En daar gaat het natuurlijk om. Sec naar deze twee factoren kijkend, moet de keuze gaan tussen United en Liverpool. Weeg je alle (nu bedachte) factoren mee, dan kom je nipt ergens anders uit.
Reacties