Seizoen 2016 is begonnen in Egmond!

"Man man man, dit is de zwaarste Halve van Egmond die ik ooit liep"

"Jezus, kunnen jullie dat zand nog wat ruller trappen alsjeblieft"

"Die wind..."

"Oh, mijn hartslag is al 150 slagen per minuut...?!"

En dat waren pas de eerste zeven kilometer. Dit was overleven op jogtempo. Maar dan wel met de inspanning en hartslag van een finale. Daarna begon het rennen pas.

Maar het was wel de mooiste die ik ooit liep, en dat zijn er inmiddels drie of vier. De vorige edities die Jasper en ik liepen waren voorzien van strak blauwe hemel, geen (herinnering aan) wind, en een graatje of acht a tien. Die temperatuur was er gisteren ook, maar de omstandigheden waren reteguur en zwaar. En prachtig om gedaan te hebben. Voor dit weer kom je naar Egmond in januari! Om te rennen, of met je gezin en je hond. Heerlijk.

Ook de organisatie was weer perfect. Als je zorgt dat je op tijd bent, heb je altijd en overal plek zonder wachttijd. Knap, als er 8000 lopers en nog meer publiek zonder auto's een dorp met een toegangsweg in moeten. Het enige puntje van kritiek was wat mijn betreft de drukte. Wij starten in een van de eerste recreantenvakken en konden dus al veel businesslopers op het strand inhalen, maar het was zeker de eerste vijf kilometer in de duinen ook nog heel druk. Veel te druk. Teveel langzame voor ons, of te vroeg de snellere achter hen. Ik begrijp dat zo'n organisatie voor een goed stuk draait en overleefd op een dergelijk groot business peloton, maar deze gaat ten koste van de soms best fanatieke recreanten. Dat moet toch anders kunnen, zou je zeggen. En dan doel ik niet op bredere paden in de duinen..;).

(Niet mijn meest charmante. Of, zoals Jasper al dacht: de blik die de kids krijgen als ze na twee keer nog niet luisteren..;))

Na een paar maanden veel minder lopen ben ik erg positief verrast over mijn tijd. En over de 'vertering'. 1.42 Is in deze omstandigheden prima voor mij, en de dag erna voel ik 'm natuurlijk wel, maar kan ik vrij bewegen en naar de trein rennen. Dat was wel eens anders! Deze week kan ik rustig verder herstellen, want veel staat er niet op het programma. Maandag met Finn basketballen, dinsdag niks, woensdag even op de tacx en donderdag verhuizen. Vrijdag ook maar even aankijken. Helemaal goed zo.

Maar het seizoen is wel begonnen! Hoe de rest er uit gaat zien is nog onduidelijk. Ik heb wel een paar dingen gepland staan, maar heb ook een coach in de arm genomen. Helemaal alleen klaar zijn voor die hele leek me uiteindelijk toch iets minder realistisch. Enige structuur, professionele kennis en meer ervaring gaan me denk ik veel verder helpen. Een van de eerste zaken die ik via via al terugkreeg is dat hij geen fan is van pittige evenementen in het trainingsplan. Bijvoorbeeld een marathon of halve triathlon (beide in de planning) kosten dankzij twee weken taperen en twee weken herstel gewoon vier weken training. 8 In totaal dus. Op een totaal van 25 is dat ruim 30%!

Afijn, we zullen zien. Verder hadden we ons al ingeschreven voor de marathon in Utrecht dus. Daarna de Koning van Spanje (22 kilometer trail) en de wielertourtocht De Gelderse Poort (150 kilometer). Mooie evenementen en ik heb er nu alweer super veel zin in!