www.ikwilweergeloven.nl
Geclaimd, klaar. Ik ga er, denk ik, een stichting van maken. Een stichting die zich richt op het herstellen van vertrouwen, het overwinnen van cynisme, het (her)winnen van geloof. In....? In van alles. De mensheid, de intelligentie en politieke overtuiging van een Amerikaan, het nut van een democratie, de lol in het steunen van een underdog. En, uiteraard, het wielrennen in al haar beeldschone varianten.
Ik zit nu alweer twee weken aan de buis gekluisterd. Mazzel, want ik zit sinds de start van de Tour zonder werk. Dus het verzorgen vertroetelen, verschonen van en stoeien met de kinderen stopt rond de start van de middaguitzending van de NOS. (Tsja, krijg ze dan maar weer eens stil en rustig, haha)
Maar goed. Het genot kent geen eind. Het is uitzonderlijk hoeveel plezier ik in twee weken weer heb beleefd aan een absoluut spektakel, waar ik wel altijd al veel naar keek, maar grotendeels in de vorm van samenvattingen en stukjes van Jean Nelissen. En nu zit ik er, als ware het een WK voetbal, weer helemaal klaar voor. Lees teletekst, volg de sites, kijk tv en mijmer in gedachten over de kindervakanties, die mij over twee jaar weer in de tourperiode vrij gaan geven. Kansen.... Waar ga ik heen en waar ga ik staan.... Ja, je bent ook zonder werk nog heel erg druk -:)
Want alles was mooi. De valpartijen, de gehele Astana-ploeg, Michael Boogerd (wat ben je toch een lekker mannetje), het verdiende geluk van Quick Step en natuurlijk het succes van de Rabo's. Geweldig. De man-tegen-man gevechten in vooral de laatste etappes waren prachtig. Het ingehouden rijden in de Alpen ook. En ondanks mijn toch ook wel nationalistische inborst, blijf ik fan van Vino (alleen voor vrienden natuurlijk). Vino, die zo diep kan gaan zonder af te storten, die zo pijnlijk kan kijken zonder te bevriezen en die zo terug kan komen na zo ver te zijn weggevallen.
En dan komt dat door bloeddoping. Jezus. De bende van Fuentes was tenminste nog zo welopgevoed zijn eigen bloed te 'pimpen' en vervolgens weer te gebruiken, Vino is een Kazach, wat lomper dan de rest. Dus die doet dit tijdens de Tour (een operatie op zich, met de huidige controles, zo blijkt dus ook wel) en vooral ook... met andermans bloed. Ha! Mijn held. Zijn eigen bloed is niet eens goed genoeg voor wat hij in gedachten heeft. Gepimped of niet. De gehele ploeg heeft zich blijbaar teruggetrokken uit de ronde, dus de schade is al geleden. Maar ik voorspel! Een terugkeer, grootser en meeslepender dan ooit! Er zal wel een vormfout aan te pas moeten komen. Vino kijkt nu weer even een beetje lelijk, maar komt zwoegend en puffend terug. Hoop ik. Ik geloof erin. En dan vraag in Vino als ambassadeur voor mijn stichting.
Ik zit nu alweer twee weken aan de buis gekluisterd. Mazzel, want ik zit sinds de start van de Tour zonder werk. Dus het verzorgen vertroetelen, verschonen van en stoeien met de kinderen stopt rond de start van de middaguitzending van de NOS. (Tsja, krijg ze dan maar weer eens stil en rustig, haha)
Maar goed. Het genot kent geen eind. Het is uitzonderlijk hoeveel plezier ik in twee weken weer heb beleefd aan een absoluut spektakel, waar ik wel altijd al veel naar keek, maar grotendeels in de vorm van samenvattingen en stukjes van Jean Nelissen. En nu zit ik er, als ware het een WK voetbal, weer helemaal klaar voor. Lees teletekst, volg de sites, kijk tv en mijmer in gedachten over de kindervakanties, die mij over twee jaar weer in de tourperiode vrij gaan geven. Kansen.... Waar ga ik heen en waar ga ik staan.... Ja, je bent ook zonder werk nog heel erg druk -:)
Want alles was mooi. De valpartijen, de gehele Astana-ploeg, Michael Boogerd (wat ben je toch een lekker mannetje), het verdiende geluk van Quick Step en natuurlijk het succes van de Rabo's. Geweldig. De man-tegen-man gevechten in vooral de laatste etappes waren prachtig. Het ingehouden rijden in de Alpen ook. En ondanks mijn toch ook wel nationalistische inborst, blijf ik fan van Vino (alleen voor vrienden natuurlijk). Vino, die zo diep kan gaan zonder af te storten, die zo pijnlijk kan kijken zonder te bevriezen en die zo terug kan komen na zo ver te zijn weggevallen.
En dan komt dat door bloeddoping. Jezus. De bende van Fuentes was tenminste nog zo welopgevoed zijn eigen bloed te 'pimpen' en vervolgens weer te gebruiken, Vino is een Kazach, wat lomper dan de rest. Dus die doet dit tijdens de Tour (een operatie op zich, met de huidige controles, zo blijkt dus ook wel) en vooral ook... met andermans bloed. Ha! Mijn held. Zijn eigen bloed is niet eens goed genoeg voor wat hij in gedachten heeft. Gepimped of niet. De gehele ploeg heeft zich blijbaar teruggetrokken uit de ronde, dus de schade is al geleden. Maar ik voorspel! Een terugkeer, grootser en meeslepender dan ooit! Er zal wel een vormfout aan te pas moeten komen. Vino kijkt nu weer even een beetje lelijk, maar komt zwoegend en puffend terug. Hoop ik. Ik geloof erin. En dan vraag in Vino als ambassadeur voor mijn stichting.
Reacties