Belegen vaders op fietsende roadtrip
Wat rondvragen enthousiasmeerde nog een paar man. Jasper en Jan Chris hadden tijd, zin en energie, alleen de planning duwde ons eerst naar het mooiere weer en later nog achter een halve triatlon, dus het werd 1 juni.
Dankzij de juist in dit weekeinde geplande werkzaamheden van de NS, begonnen wij onze reis om 07.45 uur op station Utrecht Overvecht. Daar vertrok de stoptrein naar Almere Centrum, waar ons de intercity naar Zwolle wachtte. Zwolle, omdat starten in Utrecht teveel van het goede bleek. Een man heeft de net genoemde triatlon in de benen, de ander had nu juist wat te weinig in de benen, een geschatte route van om en nabij 130 kilometer leek ons passend en reëel.
Na kunstig navigeren in Zwolle zelf, tikten we al snel de provinciale weg N337 aan en deze leidde ons direct zuidwaarts, richting Deventer. Initieel hadden we ons dichter langs het water van de IJssel gedacht, maar deze weg fietste simpel en we gingen de goede kant op. Die IJssel werd echter al snel een dingetje, want toen we na een kilometer of 45 Deventer in reden, had ik nog geen stromend water gezien. Dat kwam gelukkig daarna, en daar bleef het vervolgens ook bij. Voor een route langs de IJssel hebben we een groot tekort aan IJssel geconstateerd, al was de rest van het geboden landschap bijzonder mooi en plezierig.
Wijhe, Den Nul, Olst, Diepenveen en dus Deventer. Ik heb minder productieve uren gekend in mijn leven. Van daaruit trokken we gelijk door naar Zutphen, via een bijna eindeloze parallelweg langs de N348. In Zutphen hoopten we eigenlijk de IJssel te volgen, langs het centrum van de stad, en er dan weer uit. Maar toen we een uur later Dieren in reden, realiseerden we ons dat we al waren overgestoken. Niet de bedoeling, maar prima en zeker ook weer heerlijk en mooi fietsen.
In de tussentijd gingen we dus als een trein en maakte ik me zelfs even zorgen dat we te vroeg thuis zouden gaan zijn. Ik bedoel: als je dan als drukke huisvader een dag plant, laat het dan ook een dag zijn! Maar tegen Arnhem aan hadden we van streekexpert Van de Wal wat tips gekregen om en Arnhem te mijden en te genieten van de prachtige Posbank en natuurgebied Veluwezoom. En dat hebben we gedaan, via de Diepesteeg, gevolgd door een kop koffie en wat chocolaatjes bij de expert thuis. Van der Wal reed ons vervolgens nog een keer mooi omhoog via de Snippendaalseweg en vervolgens om Arnhem heen over de golvende Delhuijzenweg. Deze twee klimmetjes en die letterlijk golvende weg schreeuwen overigens om een herhaling van kilometers, vol gericht op het zetten van scherpe Strava-PR's.
Inmiddels was het wel tijd voor een lunch en even een half uur bijkomen, zinnen verzetten en op iets anders dan een puntvormig en hard stuk leer zitten. Tijd dus voor pannenkoeken. En afscheid van onze gids, die nog even moest hardlopen ter voorbereiding op zijn halve triatlon (in Wales, ja, je bedenkt es wat...). Het was volgens mij rond de klok van half vier, dus de lijn naar huis moest wel een redelijk rechte zijn. We hadden besloten niet vanuit Rhenen terug te treinen, maar lekker door te fietsen en goed kilometers te scoren, maar heel veel tijd en energie voor extra lusjes hadden we ook niet echt meer.
Die kwam er natuurlijk wel, door gewoon een bocht te missen en te ver rechtdoor te rijden. Het leverde ons wel een fietspad/bospad op, van Otteloo (waar we niet hadden moeten komen) naar Ede (waar naartoe we in eerste instantie al op weg waren) dat toch weer bijzonder was. Op de kaart heet het de Koeweg, maar het Strava-segment heet Fietspad Valenberg, maar in beide gevallen was het een zeer lange aaneenschakeling van beton, keurig aangelegd langs natuurpaden en dwars door de ook daar nog geweldige Veluwe.
Terug in de bewoonde wereld, was het een kwestie van de bordjes Utrecht volgen om via Renswoude, Scherpenzeel, Woudenberg en Zeist weer huiswaarts te kachelen. We konden ook op de lange rechte stukken naar Soesterberg en De Bilt nog lekker tempo rijden en vanaf daar hebben we heerlijk uitgereden en nog even die paar minuten evaluatie meegepakt. De essentie was: te weinig sex, mooie route en volgende keer gaan we naar Limburg.
Het volledige Strava-verhaal:
Reacties