Bedankt! Tot de volgende....

Bam! Wat een jaar. Weer. Het lijkt wel harder te gaan naarmate je ouder wordt. Of, minstens, ik ervaar dat zo. Maar met een aantal sportieve uitspattingen, veel stress omtrent de werkgelegenheid, geweldige kinderen en vrienden en weer grootse verbazing over allerlei randzaken, was er elke dag wel voer voor een blog. Ik had er alleen geen zin in.

Vijf weken geleden schreef ik mijn laatste post, over mijn dikke knie. En naast een eervolle vermelding in het Sinterklaasgedicht op de afdeling, heb ik sinds die spuit vooral weer lekker veel gesport. Dat gaat dus weer lekker en goed. Zo goed zelfs, dat ik, ontevreden over gewicht en frequentie, weer een paar kleine rondjes ben gaan lopen. Het kost veel moeite daarbij geen ambities te hebben, er trainen inmiddels twee vrienden en een paar kennissen voor de marathon die ik ook wilde lopen, maar ambities zijn slecht. Voor mij en mijn knie.

Dus 'ontspannen' is mijn middel name. En verder fiets en zwem ik. Dat eerste wat meer, dat tweede wat minder. Mijn lidmaatschap bij de triatlonclub staat natuurlijk onder druk, want ik ben natuurlijk klaar. Tenzij ik toch bijvoorbeeld de Olympische afstand blijf doen...;) We zullen zien.

Ondertussen merkje in dergelijke jaren wat een geweldige vrienden je hebt.Mensen die er altijd op tijd zijn, namelijk als je ze even nodig hebt. Om te mopperen of om te juichen. Hoogtepunten waren toch met name de gedeelde sportieve daden: alles met Jasper, tennissen met Menno, fietsen met Mark. Heerlijk. Van uitgaan, theater, drinken, dansen is het weinig gekomen in 2013. Misschien dat we daar in 2014 wat meer tijd en aandacht aan kunnen besteden.

Vrouw en kinderen doen het weer geweldig. De een overwerkt, de ander elke dag weer groeiend dankzij het leren lezen of de eerste stappen in zijn stage, het is zalig om de dagen samen te beginnen en 's avonds even na te praten en knuffelen. Ga zo door, familie Heukels, dacht ik zo.

En mijn werk zal ook in 2014 wel wat stress blijven opleveren. Het is even afwachten hoe ik dat de komende maanden ga oplossen. In april moet en wil ik weer wat anders hebben en vast is inmiddels een serieuze optie. Ook hier zal de toekomst het uitwijzen. En voor de vrouw zal er in 2014 ook niet veel veranderen, vrees ik..;) Maar stapje voor stapje komen we waar we zijn willen, zeg maar.

Doelen voor 2014? (Nagenoeg) Stoppen met snoepen, misschien dat er nog iemand wil stoppen met roken, allemaal gezonde en lachende mensen, veel leuk werk, genietende kinderen, mooie sportieve doelen en resultaten. Ik heb van zwager Mike een MTB te leen, dus ik begin deze kerstvakantie vast met mountainbiken. Hoe meer leuke dingen er zijn, hoe minder ik het hardlopen mis...;).

Gelukkig nieuwjaar wereld!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Toch best indrukwekkend

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?