De Schopper

Wat een weekend weer. Genoten van het vrij zijn, het hardlopen, de bereikte doelen en zelfs een beetje van de spaarstand. De spaarstand? Ja, dat pas ik, indachtig de breed aanvaarde trainingsleer van periodisering, toe als ik een wedstrijd heb die ik echt serieus neem. Ditmaal deed ik het voor de Singelloop in Utrecht, want ik wilde mijn 10 kilometertijd aanscherpen. Maar eerst het weekend, want dat was ook zalig! We hadden oorspronkelijk gepland zaterdag de caravan af te breken en op te ruimen en daarom de kinderen uitbesteed. Nu hadden we de caravan spontaan twee weken geleden al gedaan, maar de slaapdate bij oma hadden we lekker laten staan....;). Nadat Jasper en Itta geen oppas konden regelen, zijn we lekker zelf de stad ingegaan. Rondje wandelen, lekker bijkletsen, biertje in De Boslust en na wat overvolle restaurants te hebben afgelopen kwamen we uit bij El Mundo op de Voorstraat. Lekker en gezellig gegeten, met een spectaculair goeie cheesecake als dessert. Zaterdag...

Een beetje melancholisch, op z'n minst. Dubbel ook. Het seizoen loopt op haar einde en ik mis het nu al. Ik ben geboren voor de lente en de zomer, voor droge wegen, zonnestralen, voor de kleuren in de natuur en een warm briesje erbij. Maar het is voorbij. De zomer van 2015 is af, we moeten door. Er liggen alweer pepernoten in de schappen, de aanbetaling voor de skivakantie is gedaan en mijn neusholte operatie staat gepland. Herfst. En dan winter. Veel teveel rust, te weinig buiten, te weinig lucht, te veel donkerte. Einde seizoen betekent ook iets voor de camping. Afbreken en opruimen om precies te zijn. Dat gaan we komend weekend doen. Dat doen we waarschijnlijk gewoon in een dag, maar als er nog klusjes overblijven hebben we daar natuurlijk tot 1 oktober de tijd voor. Het 'juridische einde' van het campingseizoen...;). En tsja. Ook het sportieve seizoen kent dergelijke veel te harde breuklijnen. De wereld spreekt af dat er duidelijke grenzen dienen te zijn en jij hebt je ...